ستجد أدناه التعریفات والمصطلحات الأساسیه المستخدمه لوصف الهیاکل الفولاذیه سابقه الهندسه. هذه التعریفات عامه ویتم تلخیصها ویمکن تغییرها فی أی هیکل أو موقف مختلف.
فی هذا النوع من الهیاکل الفولاذیه ، تعتبر الجدران على طول عرض المبنى بمثابه جدران نهائیه والجدران الموجوده على طول المبنى تعتبر جدرانًا جانبیه ووزن الهیکل لیس على الجدران. سیتم تقسیم الأسس.
یتم إنشاء الفتحات المتماثله الحالیه باستخدام أعمده مخروطیه أو مستقیمه ، والتی توفر الظروف لتغطیه عرض المبنى. الأعمده المخروطیه ذات الاحتکاکات الداخلیه مطلوبه لإنشاء هیکل متماثل. یتم إنشاء الفتحات المنحدره المفرده باستخدام أعمده مخروطیه أو موحده.
مع وجود عمود داخلی واحد أو أکثر فی کل إطار رئیسی ، یسمح هذا النظام بتوسیع المبانی وتقلیل الحجم الإجمالی للهیکل ، مما یجعل التصمیم اقتصادیًا. باستخدام إطار معیاری ، سیتم تقسیم وزن المبنى بالکامل على قواعد الإطارات.
باستخدام الأعمده المخروطیه أو المستقیمه الموجوده ، یعد هذا امتدادًا للهیکل الرئیسی الذی یوسع المساحه الداخلیه أو یوفر تغطیه إضافیه للسقف. هذه طریقه اقتصادیه لزیاده عرض المبنى ویمکن إرفاقها واستخدامها فی أی مجموعه من أنماط تصمیم الإطارات المختلفه.
یصف درجه انحدار السطح أو الأرضیه. على سبیل المثال ، منحدر السقف ۱:۱۲ یعنی أن ۱ بوصه من الارتفاع الرأسی یتناقص لکل ۱۲ بوصه من المسافه الأفقیه. یمکن أیضًا الإشاره إلى المنحدر بالنسبه المئویه. سیکون الحصول على هذا المنحدر ضروریًا للمراحل الأولى لرسم الخرائط.
تعبر عن ارتفاع المبنى من حافه الفناء أو فوق الجدار الجانبی أو فوق خط الصرف. یمکن حساب هذا الارتفاع مع أو بدون سماکه الخرسانه أو جدران التحوط. فی مبنى واحد ، یؤخذ فی الاعتبار ارتفاع السیاج من الجدار الجانبی السفلی.
المشابک هی الأعضاء الأفقیه التی تضع الهیکل الرئیسی على جمیع الجدران. فی مبنى فولاذی مُصمم مسبقًا ، یمکن تقسیم الخموتات إلى فئات داخلیه وطرفیه. توجد الدعامات الداخلیه بین الهیکل الرئیسی والوجه الخارجی للمقوسات یتماشى مع الحافه الخارجیه للهیکل الفولاذی. توجد الأقواس الطرفیه خارج الهیکل الرئیسی ویتم تثبیتها بالتساوی حول المبنى.
تُصنع البیرلین (طیه صدر الستره) من الفولاذ الخفیف وتوضع فوق الفولاذ الهیکلی على السطح. یربطون الهیکل معًا خلف السقف ویوفرون التوصیلات اللازمه لإنشاء غطاء السقف ، جنبًا إلى جنب مع الوظائف الهیکلیه الأخرى.
در زیر شما با تعاریف و اصطلاحات اساسی مورد استفاده برای توصیف ساختمانهای فولادی از پیش مهندسی شده آشنا خواهید شد. این تعاریف کلی هستند و به صورت خلاصه به آنها پرداخته شده است و میتوانند در هر سازه و یا شرایط مختلف، تغییراتی داشته باشند.
در این نوع از سازههای فولادی دیوارهای در امتداد عرض ساختمان تحت عنوان دیوارهای انتهایی و دیوارهای موجود در امتداد طول ساختمان تحت عنوان دیوارهای جانبی در نظر گرفته میشوند و بر روی دیوارها وزن سازه قرار ندارد و وزن سازه با ساخت اسکلت فلزی و یا بتونی بر روی پایهها تقسیم خواهد شد.
دهانههای متقارن موجود با استفاده از ستونهای مخروطی یا مستقیم ایجاد میشوند، این شرایطی را فراهم میکند که عرض ساختمان را پوشش دهد. ستونهای مخروطی با خاموتهای داخلی برای ایجاد یک ساختار متقارن مورد نیاز هستند. دهانههای شیب دار تکی با استفاده از ستونهای مخروطی یا یکنواخت ایجاد میشوند.
با یک یا چند ستون داخلی در هر قاب اصلی، این سیستم اجازه میدهد تا ساختمانها عریضتر ساخته شده و حجم کلی سازه کاهش یابد که باعث میشود طراحی به گونهای اقتصادی شود. با استفاده از قاب مدولار تمام وزن ساختمان بر روی پایههای قابها تقسیم خواهد شد.
با استفاده از ستونهای مخروطی یا مستقیم موجود، این یک گسترش در ساختار اصلی است که فضای داخل را توسعه داده و یا پوشش اضافی برای سقف را فراهم میکند. این یک روش اقتصادی برای افزایش عرض ساختمان است و میتواند آن را به هر مجموعهای از طراحی سبک مختلف قاب متصل کرد و مورد استفاده قرار داد.
درجه شیب سقف یا زمین را توصیف میکند. به عنوان مثال، شیب سقف ۱:۱۲ به این معناست که ۱ اینچ ارتفاع عمودی در هر ۱۲ اینچ فاصله افقی کاهش مییابد. شیب همچنین ممکن است با درصد نشان داده شود. بدست آوردن این شیب برای مراحل اولیه نقشه کشی ضروری خواهد بود.
ارتفاع ساختمان از لبه حیاط، یا بالای دیوار جانبی، یا بالای خط زهکشی را بیان میکند. این ارتفاع ممکن است با یا بدون ضخامت بتن یا دیوارهای پرچین محاسبه شود. در ساختمان تکی، ارتفاع حصار از دیوار جانبی پایینی در نظر گرفته میشود.
خاموتها، اعضای افقی هستند که سازه اصلی را بر روی کلیه دیوارها قرار میدهند. در یک ساختمان فولادی از پیش مهندسی شده، خاموتها میتوانند به دو دسته داخلی و پیرامونی تقسیم بندی شوند. خاموتهای داخلی در بین ساختار اصلی قرار میگیرند و وجه بیرونی خاموتها با لبه بیرونی ساختار فولادی در یک راستا است. خاموتهای پیرامونی در بیرون سازه اصلی قرار دارند و در اطراف ساختمان به صورت یکنواخت نصب میشوند.
پرلین (لاپه)ها از فولاد سبک ساخته میشوند و در بالای فولاد سازهای روی سقف قرار میگیرند. آنها سازه را به هم در پشت سقف متصل میکنند و برای ایجاد روکشهای سقف، در کنار سایر عملکردهای سازهای، اتصالات لازم را فراهم میکنند.